ONCA GÜLÜN ARASINDA...
Onca gülün arasýnda,
Fark ettiðim papatyanýn
Farkýna vardýðým farklarla gördüm seni.
Gözlerimin kilitlendiði,
Her yerde takýldýðý,
Görmeyi ayýrt ettiði farklarýn
Baþlangýcýydýn sen.
Gözlerinle baktýðýn,
Kalbini açmadan kapattýðýnýn…
Farkýnda mýydýn ki bilmiyorum.
Arkaný dönüp, her seferinde ki
O gitmelerin…
Belki de yanlýþ anlaþýlan
Bakýþlarýnýn kurbanýydým
Gözlerini sende bitiren ben…
…
Canýmý acýtan pek bir þeyde
Yoktu yinede sevilmemek adýna.
Gözlerinin dolu olduðunu,
Kalbini sattýðýný bir baþkasýna
Öðrensem de ben,
Yanmadý caným, yanmadý yinede…
Bilmiyorum.
Belki de bir þeyi çok isteyip de
Alamamanýn donukluðu, tepkisizliðiydi bende ki.
…
Gözlerin dolumu hala…
Bilmiyorum.
Bakmýyorum çünkü onlara.
Bir baþkasý ile doldurduðun gözlerle
Gelip de bakma asla bana.
Ona baktýðýn o gözlere bakma ki bana
Yükün, yükü kalmasýn üzerimde.
Bu yük yakmaz belki de canýmý ama…
Yaksa da bilmiyorum.
…Gidip de gelmelerin oldu.
Dönüþlerinde uðradýn bana.
Hayali gözlerin hiçbir zaman
Teslim olmadý bana.
Yalan gözlerle hem baktýn,
Hem kaçtýn.
Sende boþlukta mý kaldýn?
Bilmiyorum.
Bütününü bilmediðim gibi.
…
Korkma sen düþmekten olur mu?
Ben düþmedim gördün.
Sende düþmezsin.
…
Aslýnda sen hiç yoktun biliyor musun?
Ya vardýn,
Güller içinde papatyaydýn sen.
Ya da hiç olmadýn.
Güller içinde papatya gibi göründün bana.
ÖZLEM ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.