Küçük bir çocuktum, Terliklerini elinde taþýyan… Elimde ki tozlanmýþ þekerle Mutluluðun çocuðu. Gördüðü ilk kaldýrým taþlarýnda Aðlayan… Huzursuz çocuk. Ama kelebek huzursuzluðum.
Elinde patlayan balona Aldýrýþ etmeden, Bir yenisi için çýrpýnan Þýmarýk çocuðum.
Dünya ellerimde oyuncak… Her bir ili keþfedilmemiþ Þeker tadýnda bir macera…
Saftý gözyaþlarým akýp giderken Yanaklarýmdan… Çocukluðuma dair en güzel þey… Belki oyuncaðým kýrýldý Aðladým. Belki de ben kýrdým Aðlattým. Aðlayanda aðlatanda benim çocukluðum… Avuçlarýmda ki kin Eriyip gitti gözyaþlarýmla Kirli avuçlarýmda.
Berrak bakýþlarým. Bu gün deðiþti adýmlarým. Elimdeki terlikleri, O berrak bakýþlarý… Kýrýk mum ýþýðý ile ararým.
ÖZLEM ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
özlem şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.