sattýk öküzümüzü
davarýmýzý biz
yaktýk vicdanlarý
kibrit çöpüyle
karýþtýrdýk sapla samaný
yükledik umutlarý mavi trene
ütopya masalý yazdýk biz
kaybettik süslü yollarda özümüzü
kendimize verdiðimiz sözümüzü
bakmaya kýyamadýðýmýz
kýnalý kuzumuzu
arsýz düþlere kurban ettik biz
metropol varoþlarýnda verdik mola
þimdi kýzlar mini etek moda
hadi oðlum sende katýl diskoya
al sana “ot” iç doya doya
umutlarý ilk günden yaktýk biz
“hamdýk, piþtik, yandýk,”
meðer ne çok yanýldýk
nefsimize uyup,
cehalete kandýk biz
eledik unumuzu astýk eleði
medeniyet yularýný
boynumuza taktýk biz
yozlaþtýk
arsýzlaþtýk
dalaþtýk
savaþtýk
iþte biz böyle metropol/leþtik.
ah ah dedik hep yandýk
inmedik topraðýn özüne
pembe jelâtinine aldandýk
deveyi hamutu ile götüren,
gemiyi karada yüzdürürken
düz yolda feleðimizi þaþýrdýk biz.
güya metropol/aþtýk
alýþtýk biz alýþtýk
hadi hayýrlýsý