BENDEN ÇOK SEVENE GÝTSE YANMAZDIM
........................../.........................
Bu gece bütün meyhanelerini geziyorum Ýstanbul’un.
Tüm kadehleri kaldýrýyorum þerefine.
Kalkmayanlar ise tek tek fýrlatýlýp kýrýlýyor yerlerde...
Topraða düþen sonbahar yapraklarýnýn
Sessiz haykýrýþlarýnýn çýðlýk çýðlýða ölümü sanki.
Bir tane daha diye uzatýyorum elimi.
Yorga baba gözleri buðulanmýþ, yavaþça dokunuyor omzuma.
Yetmez mi Berfin, diyor.
Yetmez!
Þimdi okyanusta yalpa vuran minnacýk bir sandalýn kaybolmuþ küreði gibiyim.
Yoksun ya...
Kimler dokunuyor þimdi bedenine?
Kimi ýsýtýyor nefesin?
Hangi yastýkta kalýyor baþ izin?
Yine oturuyor musun deniz kenarýnda?
Hangi bakýþta dinlendiriyorsun yüreðini?
Senin de yüreðine geliyor mu hüzün
Aþýndýrýyor mu dalga kýranlarýný deli vuruþlarla...
Bende kaybettiðin kendini nerede buldun?
Yine papatyalar yerleþtiriyor musun kulak arkalarýna
Ayný yudumunu içiyor musun, kýrmýzý bir þarabýn?
Dudaklarýnda yaktýðýn sigarayý veriyor musun yine...
Senin de yüreðini yakýyor mu özlem har-har, kor-kor?
Kime yazýyorsun en ateþli aþk þiirlerini?
Kiminle yarenlik ediyorsun çýktýðýn yolculuklarda?
Hangi merdivenlerin ayak seslerini dinliyorsun telefonun bir ucunda?
Kim karþýlýyor kapýya yapýþtýrdýðý minicik notlarla?
Kim canýndan can koparak aþkýmmm diyor?
Söyle... kim... kimmm...
Kim sevebildi seni ben gibi...
Vurgun yemiþ yüreðim bir enkaz yýðýný.
Eserinle gurur duyuyorsundur þimdi deðil mi?
Gömdüm yüreðimi yedi kat dibine topraðýn...
Bir daha yeþerip de kýrýlmasýn dallarý
Vurulmasýn dibine dibine balta darbeleri...
Sahi aðzýna dayayýp burnunu
Nefesini koklayýp derin derin içine çeken var mý þimdi?
Bulamazsýn, bulamayacaksýn...
Çünkü ben senin...
Asimaral... 01.10.2007