Şişe Çevirmece

Isýsý var.
Dudaktan yerim nefesini
Us ise þehvetin fýsýltýsý...
Doyumsuzluk deðil benimkisi, tin susuz.
Yaþam delirdi.
Demli ‘sus’ sesleri!

Uzar gider gece sabah gecikir
Perdeler kapalý sesler seviþir
Kor ateþten aldým aþkýn þevkini.
Gözler inatçý, küskünlük zordur.

Aðrýsýz baþa aðrýlar mý revadýr?
Gam, servet ve göz çukurlarý
Dolusu yoksul, boþu revan
Heyulasý yoktur, dönsün devran.

Dilim dilinde.
Tadý var þehvetin.
Bal dudakta bin bir marifet
Tenin iyi ki tenimde
Yatýyor þimdiki zaman
Uykumuz ezelden.
Uykusuz düþler gördüm ben,
Bir gözünde alev alev yanmalar
Ötekinde umutlu sanrýlar
Seviþiyordu akreplerle yelkovan.

Elin elimde.
Gülüþüyorduk içimizden.
Gözlerin okþuyordu isteklerimi, hissettim;
Geçtik bir tarihin izinden
Böyle deðildi de neydi eskiden,
Neydi, o an geçmeyen tek þey içimizden?

Sosyal Medyada Paylaşın: