Gör Yaşadıklarımı

Bu kadar kolay mý?
Bir insan ulan bitirilen.
Neden beni buluyor hep bunlar?
Yetmedi mi çektiklerim,
Kararýp karanlýk olduklarým?
Bakýþlarým derindendir dostlarým.
Ýsyan bayraðýný çekmiþim ben.
Ne beklersin?
Gülüp geçmemi mi?
Ne istersin?
Yapýlanlara boyun eðmemi mi?

Ýçim kan aðlýyor, ben yanýyorum.
Gözlerim doluyor, ben aðlýyorum.
Gel de bir hâlime bak.
Gel de gör yaþadýklarýmý.

Ne zindanlar, ne karanlýklar gördüm ben.
Ne haksýzlýklar, ne vicdansýzlar gördüm ben.
Yaþamak, yalnýzca yaþamak yetmiyor.
Ýsyaným var güzel halkým.
Doðan güneþ duymaz,
Aydýnlýktýr beni anlamaz,
Hâlimi bir bilse bir daha batmaz.
Açmaz güller solacaðýný bilse,
Iþýk saçmaz yýldýzlar sabah olacaðýný bilse…

Ben ulan, ben yaþadýkça aðlayan,
Her günün sonunda isyana savrulan,
Feleðin çemberinde tabutlaþan benim.

Sosyal Medyada Paylaşın: