Satayım Dünyanın Anasını
SATAYIM
DÜNYANIN ANASINI
Ben sanýrdým ki,
Dünyaya gelen her çocuða,
Bir araba, iki kat, bir yat verirler.
Arabayý, bas gaza sür.
Katýn birinde gel yat,
Birini de gel sat.
Yazlýða gelince,
Hiç düþünme
Kýþýn
Kara býrak.
Yazýn da
Git yat.
Paran bitinceye kadar,
Ye iç gez dolaþ,
Dünyanýn
Anasýný sat.
Yetmedi paran,
Babasýný da
Sat.
Ýstediðin her þeyi yap
Kalmasýn gözün.
Ýstediðin
Elbiseyi
Git al.
Hoþuna gidiyorsa
Giydiðin elbise,
Ýster kazak,
Ýster fanila olsun.
Üstüne de
Ýster
Gömlek giy,
Ýster,
Süveter,
Ýster kazak.
Giy.
Bilseydim
Dünyanýn sonunun böyle olacaðýný,
Cimrilik yapmazdým.
Boðazýmý sýkmasýn diye
Gömlek giyip
Kravat takmazdým.
Takým elbiseye merak sarmazdým.
Babamý sýkýþtýrýp
Zorla takým elbise aldýrmazdým.
Hiç kimseye özenip
Hava atmak için
Peþi sýra koþup gitmezdim.
Azrail’ e hiç kýzmazdým.
Deli gibi,
Kefen giyip
Toprak mezara gitmezdim.
Gitsem bile
Yanýmda kopya götürürdüm.
Meleklere
Yanlýþ cevap verip
Cehenneme gitmezdim.
Nasýl olsa
Dünyada
Her þeyin bir çözümü var.
Orada
Neden olmasýn.
Orada bir dünya,
Bir mekân, deðil mi?
Gitmeden önce
Ya atardým,
Bir mesaj,
Ya açardým
Bir telefon.
Parayla deðil mi?
Alýrdým bir randevu.
Derdim, Azrail’e
Gelmeden önce haber ver.
Vereyim sana
Dünyanýn tapusunu.
Beni rahat býrak
Satayým
Dünyanýn anasýný.
Ben melek deðilim ki
Günahsýz olayým.
Gökte uçan kuþu tutayým.
Pis deðilim ki,
Sinek yutayým.
Þeytan deðilim ki,
Öfkemle her yeri
Yakýp yýkayým.
Sanatçý
Ya da
Ulu
Deðilim ki,
Zirveye çýkýp
Taht kurayým.
Yarýsý gündüz, yarýsý gece olan
Þu iki günlük dünyada
Azýcýk aklýyla
Az okuyup, çok yazarak,
Doðrusu az, yanlýþý çok olan
Ona, buna laf atýp çatarak
Yaþayan birisiyim.
Hiçbir þeyine doymadýðým
Þu yalan dünyada yaþarken,
Birkaç kiþiyi kandýrýp yaþasam
Ne çýkar.
Ya da hiç tanýmadýðým
Birkaç kiþi tarafýndan kandýrýlýp yaþasam ne çýkar.
Bu yaþa kadar
Olmamýþsam bir adam,
Bu yaþtan sonra olsam
Þair, yazar ne çýkar.
Olmasam ne çýkar.
Zaten gelmiþim hayatýn sonuna
Þimdiye kadar olmamýþsam,
Ýyi bir insan,
Ýyi bir adam
Ýþte o zaman
Benden odundan baþka hiçbir þey olmaz.
Kesip biçip þekil vermeye
Hiç gerek yok.
Bu kadar kötü ve kirli bir dünyada
Daha fazla yaþamak niye
Yetmiyor mu?
Bu kadar pisliðe battýðým.
Bu Azrail’le pazarlýk yapmak niye
Ne yararý olur ki,
Benim gibi cahilin birine…
Üstelik
Ben bir insaným.
Param olsa
Koyacak kasam yok.
Kasam olsa
Aklým yok ki,
Doðru deðerlendirip
Doðru harcayayým.
Aklým olsa
Uykum kaçar
Yastýðým taþ olur.
Hem param yok diyorsun
Hem dert edip
Çok düþünüyorsun.
Çok düþünüp
Yorma kafaný
Sat,
Dünyanýn anasýný
Kur saltanatýný
Týka basa ye iç
Bak keyfine.
Sana ne ondan, bundan
Ne aðrýtýrsýn baþýný.
Bre sersem.
Tanrý bile
Düþünmezken
Yarattýklarýný senin kadar
Sana ne oluyor.
Bre sersem.
Bu kadar kaygý
Bu kadar çok telaþ
Sat
Dünyanýn anasýný
Týka basa
Ye iç.
Bak keyfine.
Bu yaþtan sonra
Azrail’le pazarlýk etmek
Senin ne haddine
Senin derdin
Topraða girip yatmak mý?
Yoksa
Ateþ dolu
Tandýrda yanmak mý?
Tanrý bile
Yarattýðý kulunu
Senin kadar düþünmez.
Sana ne oluyor
Bre sersem
Küçücük aklýnla
Tanrýyla büyük oyun oynuyorsun.
Baþýn büyük derde girecek bilmiyor musun?
Senin niyetin
Dünyada insan olup yaþamak mý?
Yoksa
Kör kütük sarhoþ olup
Þeytan olup
Azmak mý?
Hadi gerisini
Birazda
Sen düþün…
Belki
Olursun sonunda
Sen de
Bir adam…
O zaman neden düþünmezsin
Biraz daha
Bre sersem…
23.12.2011
Cahit KARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.