Yine gözlerin düþtü aklýma,
Utandým, umutlandým.
O an o saniye sana koþmak istedim.
Yoktun, sessiz çýðlýklarýmda haykýrdým.
YOKSUN, olmayýþýna haykýrýrcasýna sustum…
Yüreðime iþleyen hasretinin çýkmazlarýna sýgýndým.
Gölgelerden kaçtým.
Senin olmadýðýn en ücra köþelerde sýzlandým.
Saçlarýndan esip,
Gözlerinden geçip,
Dudaklarýna uzandým.
Yoksun ya, gelmiyorsun ya durup durup sana kýzdým…
Oysa aþký seninle kucaklamýþtým.
Sendin bana dogan güneþ,
Geceye sen yazdým.
Issýz tenha köþelerde sana yaslandým.
Ay ýþýgýnda, yýldýzlarda seni aradým.
Þimdi yoksun ya, olmuyorsun ya, inan ki çok yara aldým..
Yolum yokluguna düþtü.
Sol yanýmda gittikçe derinleþen sýzým.
Sen yoksun ya her yaným hüzün.
Yüreðimde olmayýþýnýn ezikligi,
Dokunamayýþýmýn isyaný,
Yine yenildim sensizliðe, yine kahrettim herþeye…
YOKSUN;
Bütün benliginle uzaklaþmýþsýn.
Bana kendimde olmayan beni býrakarak gitmiþsin.
Þimdi nerdesin, ben nerdeyim bilmeden,
Koskoca bir aþka hüküm biçmiþsin.
Dahasý yok sende yok’sun…
Bayar Özer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.