Sana benden bir çok þey býrakarak gidiyorum. Olmasý gerektiði için degil; Olmayýþýma gereksinim duydugun için terk ediyorum. Senden öncesi yok; Sonrasý ise gitmekti var olan nefesinden usulca....
Biz aslýnda seninle aþka yasaklý bir þiirdik, Sözleri kuytu köþelerde avutulan. Dokunamadan gözlerinin serin koylarýna Ve esemeden gamzelerinin bahar kokulu yamaçlarýnda. Sürüklenip gittim acýmasýz girdaplarda...
Bakma yüzüme; sebep oldugun olmayýþýn var. Avuçlarýma kadar keder doluyum. Senin olmadýgýn meçhule uzanýyorum. Sana bir yýgýn kendim býrakarak; Ve seni yoklugumla baþbaþa unutarak gidiyorum.
Neyi sebebsiz yaþadým bilmiyorum. Kýrýk, dökük senden uzaklarda defalarca ölüyorum. Olsun be; Hiç önemi yok. Ben aþký sende sevdim ya; O bana umut veriyor...
Belki hazýrlýksýz yakalandým. Belkide kör kütük aþka battým. Aslýnda seni hiç bitmeyecek bir rüya sandým. Artýk sorma yüreðimin neler azat ettiðini, Düþünme benim ne halde gezdiðimi. Ben Sevmek için yeniden doguyorum..
Susmak gibiydi belki de aþk. Kendimle anlaþamadýgým bir ben varken, Seninle gülüþlerim nasýl anlamlý kalabilirdi. Söyle; söyle seni nasýl anlayabilirdi...
Ben zaten yeterince doluyum. Korkunç ruhlar dolaþýyor içimde. Her saat baþý kendime pusular kuruyorum. Sensiz yakalasam beni, bütün hýrsýmý kusacagým. Kýsacasý en acýmasýz olduðum zamanlarý yaþýyorum...
Bayar Özer Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayar Özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.