DÜŞ

Çocukça
Adam gibi
Çýrýl çýplak anadan üryan
Yýkýyorum duvarlarýný özlemlerin
Çýldýrmýþlýðýn getirdiði özgürlükle
Ýçimdeki ihtilallerimle parçalarken
Yüreðimi

Yalýn ayak, aylaklýklarla
Düþ sokaklarýnda yürüyorum
Sloganlarýný atarken
Kabuslarýnla
Uykularým bölünüyor

Tehlike arz etmeden uyanýyorum
Bakmadan küstüðüm aynalarýma
Yýkýyorum ellerimi
Yüreðimdekileri silmeden


D/üþüyor bilmediðim gecenin karanlýðý
Ellerimde, geceden kalma kabuslarýn,
Çarpýp,yokluyor sol yanýmý
Ölüm çalmadan önce kapýmý,
Düþlerimdeki düþüncelerin üþüþüyor
Yorganým aðýrlaþýrken üzerime
Kala kalýyorum, kalkamadan öylesine
Uyuyorum, seni görüyorum, uyanamýyorum
Yokluðunda.
Bir düþ görüyorum ve düþüyorum....






Sosyal Medyada Paylaşın: