Teþhisi konulmayan bir hastalýktýn sen. Çýplak gözle gördüðümün ötesinde olan. Kýsmi felç geçirmek gibiydi seninle olmak, Seninleyken aklýmý, sensiz kalbimi hissedemiyordum. Duruþmasý yapýlmamýþ bir mahkumiyetti gidiþin. Bilseydim ki gideceksin, Bu denli yanarmýydý caným ? Hazýrlýksýz yakalanmazdým en azýndan Yokluðunda son perdeye. Ufkumun alabildiðinin ötesinde bir kabiliyet sende ki. Iþýldarken gün gibi ve avaz avaz baðýrýrken gerçekler yüzümün orta yerine, "Gör Beni!" diye. Göremeyiþimin cürmu altýnda eziliyorum bu demlerde... Görememek sorun deðil de Ne olurdu sanki, Böyle bitmeseydi SON PERDE...
M.F.K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetfatihkonas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.