Dilinin altında gizlidir insan

Yüzüne bakýnca olsak da hayran,
Dilinin altýnda gizlidir insan…
Ýzleyip aylarca etsek de seyran,
Dönüp de dost gibi baksa da insan,
Dilinin altýnda gizlidir insan…

Her sözde doðruyu nakleder sanma,
Her yüze gülene meyledip kanma…
Sonunda kendini mahvedip yanma,
Niyetini hayra yorsa da insan,
Dilinin altýnda gizlidir insan…

Karþýnda salýnýp dursa endamý,
Köþk ile saraya çevirse damý,
Yüklenmiþ görünse kederi gamý,
Gördükçe halýný sorsa da insan,
Dilinin altýnda gizlidir insan…

Dost görünüp býrakmasa yakamý,
Aldatmasýn mevkisiyle makamý,
Bilemezsin saki midir, sak’a mý? (*)
Aþkýnýn mey’ini sunsa da insan,
Dilinin altýnda gizlidir insan…

Þahan der, yürekten gelmezse sözü,
Hak için aðlayýp yanmazsa özü,
Yaradan Allah’a çevirse yüzü,
Selamý, kelamý bilse de insan,
Dilinin altýnda gizlidir insan…


(*) “sak’a”: Güneþ. Baþýn ortasý

Sosyal Medyada Paylaşın: