Patladý kalbimde bir volkan gibi,
Ben de ki kývýlcým, ateþe döndü.
Savurdu külümü, daðýttý beni,
Ýçimi kavuran, güneþe döndü.
Gönülden, gönüle akan sel oldu,
Sevgiye uzanan koca yol oldu,
Önce bir kývýlcým, sonra kor oldu,
Ruhumun derdine, dermana döndü.
Kabardý yüreðim, coþturdu beni,
Ýnsanlýk aþkýna, koþturdu beni,
Hak için olmazsa, susturdu beni,
Gönlümde damlaydý, ummana döndü.
Deðiþmem saraya, deðiþmem köþke,
Bundaki zevk baþkadýr, inan ki baþka,
Yaradan düþürdü beni bu aþka,
Özümü kavuran mahþere döndü.
MEHMET ÞAHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.