ÖLÜM YAZILMIŞ COĞRAFYAMA

ey maviyi dilimleyen gümüþ kuþum
bilki ancak gözlerimden okunabilen bir çýðlýktýr susuþum
karaderili bir kovgunum belki yersiz yurtsuz
sarýþýn esmer kýzýlderili ya da
neyi deðiþtirir tenimin rengi ölüm yazýlmýþ coðrafyama
bütün acýlarda atan benim yüreðim öldürenlerin deðil
sevdayý öðrendim spartaküsten direnmek düþtü payýma
peþimdeydi bin yýl önce sinsi bir köpek gibi ölüm
hala ayný türküdür dilinde urkekliklerin
sakalýnda bulut kümeleriyle munzur baba
ve kýrmýzý benekleri alabalýklarýn
tanýðýdýr hala kan çýðlýklarýn.


ölüm soðuk bir esintidir balam
bir kurþun výnýltýsýyla gösterir bazen insafsýzlýðýný
buza keser ansýzýn çocuksu bir yürek
sevdalý gözbebekleri donar mavisinde özgürlüðün
-ölümün estetik olduðu anlar da vardýr ey þair-
düþer kör bir güvercin dipsizliðine uçurumlarýn
döner dostsuz merhabasýz bir saka tutsaklýklara
kimsesiz kuytularda usulca yarpuzlar açar
soluk olur bir tutam tütün yetiþir imdadýna morarmýþ dudaklarýn
soyunur karasuya acýlarýný yaylakýzý
bedeninde uzak düþlerin ürpertileri
ve hayal daðý keser yolunu ümitlerin

antenlerden süzülen çamuru keyifle yudumlar gözlerinden
þehvetler büyütür çýplaklýðýnda ölülerin küçük burjuva
kýrýntýlar üstüne kurulu yaþamlarda ihanete ayarlanýr sevdalar
ulusal bir cinnete dönüþür korku medyatik yalanlarla
ve duyarsýzlýklar kara dipnotlar olur tarihe düþülmüþ
herþeyi kâra dönüþtürmenin telaþý kurt sofralarý
ölüm üzredir bütün hesaplar teslim alýr yürekleri


ölüm yazýlmýþ coðrafyama
kanla yýkanýr her seher salkýmsaçak buzullarý daðlarýn
sesim soluðum delik deþik fermanlar çalýnmýþ tarihlerden
sürgünüm daðlarýmdan tezek dumanýna hasret köylerim
çöplüklere umut baðlamýþ adsýz çocuðumun gözbebeklerinde korku
kör kuyularda kimsesiz cesetleri sevdiklerimin
ölüm yazýlmýþ coðrafyama
ihanete çýkmýþ adý aðýtlarýn...

aðlamayý unutalý çok oldu sevdalar büyütüyoruz göz pýnarlarýmýzda
ufkumuza duran dalkavuk bulutlara inat güneþe uzanýyor gözlerimiz
ölüm yazýlmýþ coðrafyalarýmýza
ve haykýrýyoruz duyulsun sesimiz
korkumuz yok baharla gelecek ölümden
soðuðun korkunun baðrýný delen kardelenleriz biz...



Mikail Daðlar

Sosyal Medyada Paylaşın: