gittin ey dostum çekilmiş bir ön diş yokluğun nasıl da sevimsiz şimdi suskunluğun çiğnediği bulvarlar kusursuz makyajının ardında yeteneksiz korkuya teslim olmuş palyaço hayat…
beslendiği dualara cinnet giydiren kendini inkara düşmüş düş öldürdükçe öle (cek) öfke yarattığı korkuca büyüyen gölge ne bilsin kurtuluş olmadığını ölümün ?
sen biliyordun biliyorum ben kanlı elleri tarihin neler yazacak amansız yapraklarına zamanın ve gecenin karnı nasıl yırtılacak… .......
Mikail Dağlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
poseidon Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.