Beslenecek hüzünlerine ekmek kýrýntýsýysa kelimelerim
Tüm doðallýðýný dillendir ruhumda
Tarifsiz bir þafak tünelinde merhabayla seviþelim
Güneþe yanacak sessiz bir elveda senfonisinde
Yarýnlarýn söylenmeyeceklerini öpsün yokluðumuz
Ki karanlýk her an karanlýk / Gece her bakýþa yabancý
Gölgeler hep Çingene samaný yýldýzlara
Bazen
Bazen ile baþlayan her cümleyi öldürmek istiyorum
Sýrf yüzün için / güneþe / bu yüzden / düþe susuyor içim
Sýrf için yüzünden / ay’a / bu yüzden / gecelere susuyorum...