benim deðil bu eller saklarken seni bilmediðim bir yere kapýlar ardýna kuyular dibine yeminler üstüne
kaç kilidi boðup attým kaç demire el sürdüm kaç demir kendini biledi göðsümle
ya sen kaç kiþiye uðradýn iman tahtalarýnda sadýk hýfz kaç kiþiyi delip geçtin mahfuz
bu sabah yine uluyan bi kadýn gördüm dövünmüþlüðünden sýzan çürük süt boþa akýyordu ötede üç beþ adam gölgesi düþtüðü yeri yakýyordu seni hatýrladým seni unutmadýðýmý hiç
taþlar sabýr kýrýðý taþlar ve de kýrýldýðý için kýrýcý
sabrý bir tek göðüs üstlenmiþ anladým yüce muhafýz kendinden parçalarý etimize emanet ederken iman tahta sýr ve sadakat hem ölüp hem dayandým
Sosyal Medyada Paylaşın:
mono Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.