Bir kiþinin kimliði, dilinin altýndadýr Söz insanda deðil de, insan sözde gizlidir. Birden bire nükseder, kýzarýr dýþa yansýr Ýman kalpte olsa da, hayâ yüzde gizlidir.
Bizi böyle býrakan, ne diyeyim o yâre Aþk yüzünden yüreðim, olmuþ hep pâre/pâre “Bozmamaya tuz çâre, tuz bozuksa ne çâre” Damakta ki o lezzet, bil ki tuzda gizlidir.
Yanlýþ fikir kiþiye, mezarýný kazdýrýr Þunu bil ki mal, makam, çoklarýný azdýrýr Ýçinde olanlarý, o dýþarý sýzdýrýr Akýl ile birlikte, ilim özde gizlidir.
O yâr kendi eliyle, bir kez yaramý sarsa Ýçinden neler çýkar, doktor kalbimi yarsa Aþkým, sevdam, aðýtým, destaným neyim varsa Beste ile birlikte, güfte sazda gizlidir.
Ne ifratta/tefritte, huzur orta yoldadýr O da “vahyin” kendisi, ne saðdadýr, soldadýr Sâde yaratan Allah, tercih hakký kuldadýr Ýyi/kötü ne varsa, hepsi bizde gizlidir.
Âþýk gerçek âþýksa, canýný yola serer Konan onca engeli, kaldýrýr birer birer Olgunlaþýr boy salar, her þey kemâle erer Olan bolluk, bereket, hepsi güzde gizlidir.
Ayaklar karþý gelir, el yalan söylese de Saçlar onu yalanlar, kel yalan söylese de Hâl ona izin vermez, dil yalan söylese de Dünden beri bu böyle, sevdâ gözde gizlidir…
18/12/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.