MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
CENAZEME OĞLUMU ÇAĞIRMAYIN
Kemnur

CENAZEME OĞLUMU ÇAĞIRMAYIN


—keþke kurtulabilsem bu acýdan...
—keþke uzaklaþtýðým nispette küçülebilsem...
—keþke yüzünü görmeyecek kadar kaybolabilsem...
—keþke unutabilsem...
—belli ki, kolay kolay unutamayacaðým;
hiç deðilse, biraz daha az nefret edebilsem...

baþlama noktasý sonsuzluk.
bitiþ noktasý sonsuzluk.
atýlan her adým sonsuzluða.
kýsaldýkça uzayan yolculuklar yerine,
ayrýlýklarýmý uzatmak için,
abartýsýz nefretimle çabucak eskimeliyim,
ha orada, ha burada,
zaten, insan eskimek için yaþar
her yerde.
eskimek,
aslýnda, terk ettiðim geçmiþle,
bu günün güncelliði arasýndaki hiçlik.
deðil mi ki,
hiç kimseyi sevecek kadar tanýmýyorum,
orada da,
burada da...
ki, Endülüs’e giderken
Tarýk bin ziyad gibi gemileri yakarak
dönüþümsüzlüðü tercih ediþim,
ya da, herhangi bir gezegenin
herhangi bir uydusunda yitmek isteyiþim,
bundan ötürü....

ölümüm nerede,
ne zaman,
nasýl olacak,
bilmiyorum;
zaten,
bilmek de istemiyorum…
benim ölümle bir hesabým yok.

benim hesabým reddettiðim sözcüklerle,
böyle gizleniþim ondan,
irsiyet, intikal, tevarüs, kalýtým, miras...
atavizme ait her sözcüðü sildim sözlüðümden,
hiçbir izim yok dünyada,
neslimi sürdürecek...


gelecekte,
hem de yakýn bir gelecekte,
büyük ihtimalle de bir yaz günü,
evimin beton sýcaðýnda öleceðim belki de...
o gün deðil
ama,
birkaç gün sonrasýnda,
tam da bu adam görünmez oldu ortalýkta,
diye fýsýldaþmalar baþladýðýnda,
bir komþunun leþ kokusu aldýðý gün
yalnýzlýk yolculuðum bitecek...
baþucumda bir vasiyetname,
tek bir cümle:
─ cenazeme oðlumu çaðýrmayýn!...

belki karýma haber verecekler,
gelecek defnedilmeden önceki son anýmda,
yani morgda bekletilirken,
kuran-ý kerim okuyacak demir kapaðýn önünde :
─ firavun, ordusuyla birlikte onlarýn arkasýna düþtü.
ama denizden onlarý sarýp kuþatan, sarýp kuþattý.─

ya da gelmeyecek,
belediyenin görevlendirdiði bir imam ile birkaç iþçi
ceset torbasýyla,
öylece,
baþtan savma atýverecek beni
“çaresiz ruhlar mezarlýðýnda”
bir çukura;
bir mezar taþýna þunlarý yazarak:
— kimin nesiydi, kimdi?
siktiriboktan birisiydi,
ot geldi, ot gibi gitti,
siktiriboktan bir yaþam tüketti,
bir çuval inciri bok etti…
─


Sosyal Medyada Paylaşın:


Kemnur Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

HALEPÇE KATLİAMI PALYAÇO KÜÇÜK KIZ… ÇOCUKLUK AŞKI Halepçe’den Yana... KURT ADAM... TÜRKÇE KUR’AN DİREN GEZİ... ADAM GİBİ… SEVGİLİYE