KİME KÜSSEM...!
Benim gönlüm deðil ruhum yaralý,
Son yediðim darbe ona denk geldi.
Beyaz giyip gezsem içim karalý,
Hiç kimseyi ortak etmem derdime.
O enkazdan keþke sað çýkmasaydým,
"yar" mezarý kazmýþ iken yatsaydým..!
Yüreðim yaralý dolaþmasaydým,
Dost düþmaný güldürmezdim halime..
Ölüm seni arar oldum nerdesin.?
Acale et sýram biraz tez gelsin.
Bir muamma bilinmeyen yerdesin,
Gelde asa yakýþmýyor elime.
Aðlaya sýzlaya gözlerden oldum,
Tutmuyor ki artýk dizlerden oldum.
Koca bir çýnarken birden kurudum,
Bir damla su döken yokki köküme.
Kime küssem kadere mi bahta mý,
Gülü solmuþ bahçeye mi baða mý,
Balýk gibi takýldýðým aða mý ?
Lâl bir dili, reva gördüm kendime.!
TÝRYAKÝ insandýr þaþarda beþer,
Nasip yoksa Düz ovada yol þaþar,
Mazlum kul’a ALLAH bir kapý açar,
Ölüm diye izin verir çareme.
18 Aralýk 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.