Hadi ne olur
kapat gözlerini
çok üþüyorum buzul mavisinde bir yeþilin
Bak !!
görmüyor musun ellerimde sarmýyor artýk güneþi
Gecenin seyrine dalmýþým
gece demirden soðuk
buzuldan yakýcý
aralýkta sýzdý üstelik kasým çýkmazlarýndan
titreyip de dört bir yana savrulduðum bu boran
söyle ;
hangi acýyý tuzlar
hangi aðrýyý buzlar
þimdi sensizlik !!
“ düþ yakamdan düþlerim “
kapat koridorlarýný sensizliðin
iki pencere arasý bir aralýkta kaldý artýk hayaller
aþkta çekildi kendi gölgesinden
bir akþam üstü
kendi güneþini peþkeþ çekerek bir daðýn eteklerine
sýzdý aydýnlýk
ve þimdi ne kadar dikersen dik göz bebeklerini
gözlerimin egemenliðine
buzul mavisinde bir yeþilin sancýsýdýr
senden kalan benliðimde
Özgür Akýn