DAĞLARIN

DAÐLARIN

Qýrov düþüb papaðýna, dümaðdý,
Bir təmkin var göz-qaþýnda daðlarýn.
Duruþunda bir dədəlik heykəli,
Hikmət gəzir hər daþýnda daðlarýn.

Çəmənləri bir sýðallý sonadý,
Güllərini dərməyəndə qýnadý.
Həyat məni dönə-dönə sýnadý,
Eniþində, yoxuþunda daðlarýn.

Yordu məni çýnqýllarýn içində,
Yaz yaylaða, qýþ qýþlaða köçəndə.
Burum-burum tüstüləndim peçýndə,
Yarmaçanýn höyüþündə daðlarýn.

Bulaðýndan qaynamýþam, coþmuþam,
Havasýndan nəþəliyəm, bihuþam.
Qucaðýndan pərvazlanan bir quþam,
Elbəyini tap yaþýnda daðlarýn.

Elbəyi Cəlaloðlu




Sosyal Medyada Paylaşın: