Beklemek... Sana geldiði halde, Yine O’nu beklemek... Bedeni gelir,kendi firar Bendeki O’nun geliþini gözlemek...
Þimdi ben yazarken bu bekleyiþi, Saatlerce bekledim konuþsun diye kalemi. Olmadý,o kalemle dökemedim içimi; Alýþtýrmýþým mutlu cümlelere siyah mürekkebi...
Ýlk kez aldým elime kýrmýzý mürekkepli kalemi, Ýçim rengini öyle belli etmek istemiþ ki, Ansýzýn baþladý dizmeye kan kýrmýzý heceleri... Görmelisiniz bu ahengi; Kýrmýzýya eþlik ediyor yorgun düþen yüreðin gözden akan terleri...
Ýçim öyle karýþýk ki, Takýlý gönlümde soru iþaretlerinin çengelleri... Ýþte en sivrisi: "Bir gün O da sever mi beni?" Öðretilenler yanlýþ deðilse eðer, Ýnanmak,baþarmanýn yarýsý deðil mi?
Rabbim hangi duayý kabul etmedi ki... Bir tek O bilir, Açarken göðe doðru ellerimi, Avuçlarýma bekledim yarin bereketli sevgisini...
Laf aramýzda kalmasýn artýk Allah’ým Tek duamý herkes bilsin, Kýrmýzý cümlelerimi okuyan herkes amin desin... Öyle bir uyandýr ki sabaha O’nu Olmasýn sevgisinin ucu bucaðý,noktasý sonu...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.