Býrakýn bu entel hikayeleri! Saçmalýktan ibarettir mantýk evliliði... Sevmek þart deðilmiþ,saygý daha önemliymiþ Susun, Susturun þu gevelemeleri !
Kaçýnýz sevmediðiniz birine saygý duydunuz ki !
Elbette saygý oluþturur sevda binasýnýn temelini, Peki ya sevgi? Siz hiç çatýsýz bir evde oturdunuz mu ki ! Ben oturdum... Oturup kaldým, Kalkamadým... Ýlkin karlar yaðdý üzerime. Üþüdüm. Ardýndan Güneþ’i gördüm tavan boþluðundan, Gördüm de,nasýl gördüm; Bulutlarýn arasýndan... Bir çocuðun oyuncaðý gibi; Çatýsýz sevda,oyuncaðýmý rüzgarýyla çekip aldý kollarýmdan...
Kesin dedim, kesin! Kaçýnýz tuttu sevilmeden yar ellerini! Tutmuþsunuzdur siz þimdi, Bilin ki, Tuttuðunuz onun elleri deðildi... Ben tuttum... Çok seviyordum. O,sevmiyordu. Sözüm ona saygý duyuyordu... Üç gün sürdü saygýsý, Üç gün sonra,sevgisizlikten öldü içindeki saygý tanrýçasý...
Evet çok sevdim, Ben belki hayatýmda kimseyi böyle sevmedim. Ama ben,ne onun,ne hayatýn, Ben,kimsenin kuklasý deðilim ! Yalnýzca insan gibi, Yalnýzca tüm benliðimle sevdim. Ben kimseye ana avrat sövmedim !
Þimdi dibi görmek üzereyim Varsýn siz þimdi bana bencil deyin. Çünkü görmez kimse, Ýçmedim,içirdim. Ben gönül suyumdan O’na bir damla su esirgemedim. Bir damlacýk kaldý gönül sularýmda Onu da ben içeceðim! Ýnadýna yaþayacak, Bir yudum suyla hüküm süreceðim !
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.