Sensiz deðil belki ama,
Sesinsiz ilk gecem.
Ölüm aldý koynumdan beni.
Ýnan öldü gözyaþlarým.
Aðlayarak yaþýyorum özlemi,
Sat durdu,hani dersin ki sanki bana inat gibi.
Oysa bu daha ilk gün,
Her gün akan zaman,
Bu akþam týpký gelin çeyizliði.
Geçmek ne hacet,
Tozlandý omuzlarýmda sanki.
Ey aþk,gamdan halim nice,
Her efkar belki deðil bende,
Ama beni yazmýþlar her bir derde.
Hayallerim geziyor dünümüzün sohbet vilayetlerinde,
Gülümseyiþinin kulaklarýmda kalan son hecesi,
Evet belki güzel bi aný,
Ama bir o kadarda gitgide omuzlarýmý çökerten,
Sonluklarýn arasýndaki en büyük kütleli satýr bende.
Özlüyorum seni,
Bak tüm isimler seni andýrýyor beynimde,
Her kemancý seni yerleþtirmiþ müzikallerine,
Ve her ressam seni anlatýyor örnek olarak modellerine.
Gözyaþlarýmýn kýrýk penceresinden geliyor tüm hüzünler,
Ne varsa geçmiþe ait kuruyan kirpik gamzelerimde,
Tanrý sularýna atýyorlar paslanmýþ bir ay ýþýðý gecesinde.
Sen oluyor haykýrýþlarým,
Ama girdaplar mutlu,
Girdaplar sanki parayla tutulmuþ bir cellat edasý beyince,
Sus,sus diyor kanayan beyin hücrelerime.
Ýsfahan geliyor o an aklýma,
Ve kulaklarýmdaki senin son gülüþ hecen,
Sulara gülümsüyorum o an senin dudaklarýnla,
Sözcüklerin tenimde.
Ne güzelmiþ ölmek sana,
Ne güzelmiþ en sevdiðim parçayla,
Sen farketmesende, ölmek sevgili sana.SUNA KAN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.