Seni düþündüðümde deðil,
Düþünmekten vazgeçtiðim anda baþlýyor her þey..
Bir menepoz havasý iþliyor derime,
Kudurmuþçasýna soyunuyor bana intihar duygularým.
Sen baþ köþende ay,solunda onarýlmýþ bir þömine
Yangýnlar renk deðiþiyor o an,
Bütün dereceler sanki anlaþmalý seninle.
Sarýlmýþým beyazlara,bütün aman lütuflarý bende,
Kabrime seyire indim,
Ne çok sevmiþim meðerse.
Göz yaþýmýn salyalarý ýslatýyordu beyaz mermeri,
Kýrýlmýþ bütün kalp direklerim,
Aydýnlanmýyor bir türlü dilim ,
Ve artýk ölümü izlemekte fayda etmiyordu,
Seni düþünmemek amaçlý yaptýðým
Hiç bir faliyete......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.