SERÇE OLMAK VARMIŞ
Sabahýn seherinde,þimþek göz kýrpýyor
Yer gök ayný yerde. gümbür gümbür yaðmur.
Geç baharý,kovup, daðlar ardýna,
Kara kýþ da kollarýnda , hep birlikte gelmiþler
Her sabah, uyanýp ta sebepsiz bir telaþla,
Huzuruna koþtuðum, ne ezan, ne de kuþ sesleri
Þafakla çýkýp gelen, ebruli renk gümbüþü
Bu gün tek bir renk , karmýþ, gümüþ rengi.
En sevinçli ses.. Serçeler de yok!
Kimbilir hangi rüzgarýn kanadýnda neredeler?
Korkmuþ, üþümüþ, yemlerini sel vurmuþ.
Sessizliði yok eden, hafiften korku salan,
Sizce, fýrtýna, yaðmur; Bence, bereket, cümbüþ.
Ýnatçý, kararlý güçlü, gündüz vakti bir gece.
Sabah vakti ikindi, vakitler karmakarýþýk.
Bir kaç saat sonra, týlsým deðmiþ gibi
Birden..! bulutlarý yýrtýp, güneþ çýkýverdi.
Yeri göðü, ýsýtmakla kalmadý;
Gün ýþýðýndaki huzur, önüne katmýþ,
Mucize misal, tam üç gökkuþaðýný.
Gözlerime , çocuk sevinci saldý.
Yaðmur inceldi, deli rüzgar dindi.
Kuþlar, önce inceden mýrýldandýlar.
Sonra da bir þen þarkýdýr tutturdular
Baþtan karalar, kumrular, serçeler
Ýnatla, kararlý, kaldýklarý yerden; yeniden
Küçücük hayatlarýna, neþe ile baþladýlar.
Sanki o sabah, yaþanmamýþ, olmamýþçasýna.
Üç gökkuþaðýnýn da güneþ ýþýklarýnýn da.
Ne kadar onlarla olacaðýný, düþünmeden.
Þu an onlarla olduðunu bilerek,
Aceleyle keyif çattýlar, uçuþup durdular..
Coþkularýný, aldým, yüreðime koydum.
Onlarla sevindim , keyiflerini sakladým.
Fýrtýnada, yaðmurda, serçe olmak varmýþ.
Anlýk ýþýldayan güneþ, dinen rüzgâr zamaný.
Onlar gibi olmak, yarýnsýz, dünsüz , acele
Tadýna varmak varmýþ, Yaradan’ýn hediyesinin.
Ben bu sabahtan, aldým alacaðýmý....
Toprakla beraber, kokusunu ektim içime.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya Nur Eyüboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.