Mükerrem

Dün radyoda;
"Patsy Cline’den Crayz" çalýyordu
Bir an, elinde misketlerle koþtuðun, o çocukluðun geldi aklýma!

Hay Allah,
Ne gülmüþtük deðil mi o gün?
Dondurmanýn, kanalizasyon mazgallarýna düþtüðünde.

Þimdi evimdeyim;
Senden yine, kilometrelerce uzakta
Elimde Türk kahvesi, fincanýn kenarýnda ise, o çok sevdiðin lokumlarýn var.

Sobamýn üzerinde ise;
Nizami kesilmiþ, portakal kabuklarý
Ah, ne çok severdin sen, onun kokusunu.

Özledim bak, þimdi seni.

Haceri hatýrlar mýsýn, Mükerrem?
Hani bizden, dokuz yaþ, büyük olan
Ben, topuklu ayakkabýsýný alýrdým gizliden, sende kýzardýn bana.

Dün akþam, iþ çýkýþý;
Rumeli hastanesinin, önünden geçerken gördüm
Mükerrem’den haber alýyor musun diye sordu?

Bende, dün telefonda görüþtük dedim. Halbuki yalan!

Hakikaten kýz,
En son ne zaman görüþmüþtük biz?
Doðruya, sen Ýzmir’den Tekirdað’a, gelin gittiðin gündü.

Ben daha evlenmedim.
Aman, bu yaþtan sonra, koca dýrdýrý çekemem vallahi
Ama bir oðlum, bir de kýzým olsun isterdim. Evlenmeden nasýl olacaksa artýk!

Bak aklýma, ne geldi þimdi?
Okula gidiyoruz deyip, sinemaya gitmiþtik ya hani
"Arkadaþ" adlý film vardý gösterimde, Yýlmaz Güney ve Melike Demirað’ýn

Ardýndan;
Sinemadan çýkýp
Rumeli pastanesine girip, lokum yemiþtik. Sanki bakkalda yokmuþ gibi.

-Hay Allah’ým, nereden geldi þimdi aklýma bilmem ki-

Ele avuca sýðmaz;
Asi, hýrçýn, dediðim dedik
Arada, erkek çocuklarýný döven, toplarýný kesen, iki þýmarýk kýzdýk biz.

Hey gidi yýllar hey...


Bugün senin;
Doðum günün olmalý tatlým
Doðruya, ikimiz de ayný gün, ayný ay, ve ayný yýl doðmuþtuk.

Sen, gece yarýsý üçte
Ben, sabaha karþý beþte.
Mutlu, huzurlu yaþlarýmýz olsun

Sensizken;
Bu hayat, çekilmiyor be!
Haydi kýz, bir solukta gel Ýzmir’e. O da, bende çok özledik seni...


16.12.2011
Adnan Bilgiç

Sosyal Medyada Paylaşın: