HARMAN YÜREĞİM
Ýki kelimenin yakasýný bir araya getiremiyordum,
Ya elemle harmanlaþýyordu
Ya da sýcak ekmek buðusu gibi
Daðýlýyordu elimde..
Ya mektepli çocuklarla
Zil çalýp havalanýyordu þiirlerim
Ya da olgun bir edayla
Lale bahçesinde soluklanýyordu
Yaðmurlu caddelerin, ikindi vaktinde..
Dar geliyordu bedenime, acýmasýz zaman
Yüreðimse, ayrý bir dert
Hiçbir zaman kabýna sýðmadý
Hiç bir zaman olduðu yerde çarpmadý.
Ya gecikmiþ bir saatin son dakikasýnda
Ya da vaktinden önce gelen sevdanýn bakýþýnda
Mühürlenip kaldý,, tik tak, tik takk sessizliðinde
Tek yolcusu benmiþim gibi,,
Rayýnda gitmeyen trenin yanýk sreni
Aðýt gibi geçerken son istasyonda
Kara bulutlarla omuzuma düþen suret
Yine alýp gitti,
Simsiyah saçlarýndan sürükleyerek
Ufukta kaybolan bir þehirdi
El salladý, ardýmsýra
Yüreðimin kolundan tutarak
Aklýnca bir daha uðramayacaktý
Gün dönümü sabahlarýma....
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.