Ben insaným! Hammaddesi toprak olan... Su damlasýyým! Özü, üsaresi kan pýhtýsýndan... Has çamurum! Nefes alýp vermesi Hâlýkýndan... Hep aðlarým! Gülmemesi hicabýndan... Ve þaþarým! Hata etmesi beþer olmasýndan... Bir çobaným! Kaval sesi çýkardýðýndan... Süt beyazýyým! Benden demesi, saðdým kýnalý kuzudan...
Hülasa; cümle k’Âlem süte özendi... ~BÝZce~ Ömer Faruk Arlý ___15.12.2011___
Sosyal Medyada Paylaşın:
~BİZce~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.