Kimbilir kaç defa,kapkaranlýk günlerin, Gecelerin ardýndan,seyretti gözlerim. Gecenin sabahý kucaklamasýný. Kulaklarýmda, sabah ezaný. yüreðimde, þükürle. Dilimde bir tutam huzur niyazlarýyla. Ýlk gün ýþýðýný...... Hani derler ya...þafaktan az öncedir Gecenin en karanlýk hali......ama, Her gecenin sonu ve de her karanlýðýn bitiþi, Sabahýn seheriyle gelirmiþ ya hani.... Ya da seher niyetine,ansýzýn günlüne doluveren, Uzak bir dostun, sesi ile gelen nefesi imiþ.... Bazen de taptaze bir aþkýn , sýcacýk ýþýðý....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya Nur Eyüboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.