Kýzým!
ölüm
bütün ihtiþamý ile nabzýmda attýðýnda
hazana uzanýr güneþin batýþý
sehere bezenmiþ olarak
gölgede kalýr hicabým
defterleri soldurur
minik ellerinle geçen zaman
senli anýlarým
bütün hünerlerim
kibirleri siler
mustarip olur
geçmiþi unutarak ruhum
sana geldim Kýzým
arzuhalim týlsýmla donanmýþ olarak
fýsýldar en güzel bahane adýný
gündönümü hep mehtapta
vurgun hasretin
gönlümü tutuþturur
tan þahittir ve þafak
sýnýrlý sedefleþirken günler
ebabil kuþlarý ezan taþýdý
korktum ve ürperdim
aðladý yüreðim
cemre gibi indi ufukta
dilimde figan sýr kadehini doldurdu
kezzabý yudumladým zehrini damýttým
gecenin sessizliðinde
gözlerim fecri beklerken
mýsralarým gözlerinin akýna yazýldý
þiirler susturdu kalbine aktým: KIZIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.