ilkbaharlarýný bu þehrin
kýrkikindi yaðmurlarýnda bekleme güneþi
loþ ýþýðýnda ansýzýn kapýnýn çalabileceðini
sessizliði hiçbir sesin yok edemeyeceðini
bildiðin gecelerin titrek irkiliþlerince
uydurma yalanlar beslediðin dünlerde
gidenin geri gelme ihtimalini
unut
duyma
ve asla konuþma eskilerden
eskiler kanatýr þimdileri dünlerden
gözyaþlarýna sarýlýp anma o sevinçli günleri
gerisi boþmuþ deyip dünyanýn
kuþlar çiziverme gözlerini kapatýp
yýldýzlarý saydýðýmýz yataðýnýn köþesinde
dünden bugüne ne kalmýþsa
gidene dairdir deyip ýslatma peçeteleri
peçeteleri isyan ettirme doðduðuna
doðumuna her yeni umudun
bir kez, bir kez daha
sebebini sorma kimseye
þarkýlar besleyip ellerinin çatlak coðrafyasýnda
bedeviler gönderme yanan yüreðine
yüreðinde kanayan her ne varsa
dönüp bakma bir daha geriye
atma yalanlarýný
ufak bir kadeh sonrasý yýkýlacak asýr düþündüðün
ömrüne
unut
içimde sana havlayan sensizliði
bir umut sanma
kurduðum hayalleri yalanlarýna sarýp
ardýna dahi bakmadan
git
hayýr
hatýrlama artýk dünyanýnda bir gün yýkýlacaðýný
dað tepe taþ üstü üstüne
hayýr
ýslatma yanaklarýný ayný sözlerin alfabesinde
sana inanmayacaðýmý bile bile
unut sevgiye dair ne varsa
yaþanmaktan yana
artýk yanýmda
kaçan trene koþan bir çocuðun düþüþü ardýnca emekleyen bir çiçek
sürünebilip gökten yedi elma düþürünceye kadar
bir çarþamba sabahý pencerelerini sarsan
yýlýþýk mahmurluðuna
soyun
giydiðin hiçbir elbise seni bu kadar güzel gösteremez
beni düþünüp, bana aðladýðýn zamanlarda seni
yine de her ne kadar güzelde olsa sevmek
unut..