Bir yokluk masalýydý benimkisi; þehir þehir hasretini yanýmda taþýdýðým. kimbilir kaç kere pencereden karýþtý; gözyaþlarým rüzgara... ve kimbilir, kaç kere inmek istedim; tutmak için seni her durakta... ve ben de karýþtým sonunda SENSÝZLÝKTEKÝ toza dumana..!
Þimdi bul beni, çek içine doldur nefesini benimle! dönsün artýk bu hasret; hoþgeldine!
/NergizA/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.