-Neden boþ þeylere takýlýp kaldýk? Göç ederken zaman, gezginleri biz olduk…-
Neden siyah beyaz hayallerle avunuruz? Yum gözünü dese derviþ, yumsan, hileyle açmadan önce Görürsün boðulurken ikimiz, Yüreðimizi sýkan sýska ellerin kýskacýnda Çaresizce çýrpýnýrýz…
-An gelir “sur” sesi duyulur; Beyhudedir eyvahlar; Þimdi, kendimizi neyle savunuruz? -
Aç gözünü dese bir baþkasý -Say ki O, Þems…- Açsan gerçek olduðunu görsen, gördüðün âlemde uçsan… Ya da coþkun nehir/ler gibi yeþil yeþil aksan Yüreðime dolsan, gönül pýnarýnla Arýnýrýz, Der misin?
***
Hatýrla, ayrýlýrken sen ve ben, yani “ilkimiz” Yani biz Yani tertemiz Yani gök-deniz… Ne kaldý geride? Hani mülkümüz? Kapkara, sýr dolu önümüz Bize aðlar öksüz kalan dünümüz, Bekli de görünecektir ayan beyan verilirken talkýnýmýz Söylesene, kaldý mý bugünümüz?
Zaman akýp giderken içimizden, Kayan yýldýzlara bakardýk; Sýrayla bir sen olurdun gökyüzünde, Ateþ kýzaðýnda kayan; Ardýndan sonsuz boþluða düþerek yok olan da ben…
Nasýl da kaybolup gittik yýldýz kaymalarýnda, Meteorlar arasýnda un ufak olup, Sonra birbirimizden çok uzakta, elde; El bedeninde vücut bulup, Yavaþ yavaþ var olduk… Söylesene sevgili, þimdi biz kimiz…?
***
Bir zamanlar, evet bir zamanlar Ne çok çaðlardýk; El eleyken aldýrmadan kimseye… Sonra geçip karþýna, yemyeþil gözlerine, Sonra mah yüzüne Ve ýþýkla siyahýn ahenginde, Ayýn þavkýnda kýzýllaþan saçýna bakardým; Sonra sustuk; Sonra birbirine yapýþýk, aðlayan iki kayaya döndük Ve sonra da kan kustuk…
Ah sevgili, Bilsen, doðduðum o günden beri, Seni ne çok aradým…
Güneri Yýldýz (Elazýð, 08.06.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.