En Yalnız Anında

bulutlu uðultularý diner ömür sokaðýnýn
yaðmur soðuðu yemeyi unutunca düþlerin
sahnede perdeleri çekilmiþ pencereler
buðulu atmosferleriyle yýkarlar
bütün acý duvarlarýný...

kafamdaki gitme izleri silinmedi bir
bir de gelmelerinden çok
gelmelerini bekleme öykülerim
kýsýk gülüþlerinde yaþadým hep
sana sarýldýðým anlarda bir solukluk
sonsuzluðu heceler gibi tel tel
öperek saçlarýnýn uzay kokusunu...

kurduðum dünyalarýn baþ rolünde
açýk ve kirli maviye alýþýk bir çocuk
yýrtýk ayakkabýlarýyla koþmaktan usanmýyor
gömleðinin düðmeleri sökük
kolasýz önlük yakasý kirli
kurbaða yavrularý için kaçtý en çok okuldan
özlemeyi öðrendiðini sandý
seni özleyene kadar...

kalbim telaþlý mantýðýyla
alýþtý alýþacak derken
duracak alýþmadan kalabalýðýna
göðü sarmalayan kuþlarýn
ilk akþam çýðlýklarýna...

korkacak bir þey yok mutluysan
umutluysan ilk adýmýnda her günün
en yalnýz anýndayken
gelecek haberim...


kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: