Sensiz Yaşamak Varmış

ne geceler bitti uykusuz,
ne gündüzler söndü çaresiz...
soyutlanmýþ yalnýzlýklarýmdý;
bütün kalabalýklarým....

hepsi sessizdi....

hepsi sensiz....





Seni sevmek varmýþ nefesimde;

gözlerine bakýnca üþümek,
ellerini tutunca titremek..
uðruna ölmeyi düþünmek varmýþ
zaman zaman......
omuzuna yaslanmak,
dizlerinde uyumak,
sevdiðimi baðýrmak varmýþ;
sesimin yettiðince......

Sensiz yaþamak varmýþ
zamaný gelince,
geliþini hatýrlayýp,
gidiþinle aðlamak...
uðruna ölmeyi düþünmek varmýþ;
bu kez gittiðin için,
zamansýz yittiðin için.....

sensiz yaþamak varmýþ.....

bir varmýþ...

bir daha varmýþ...

aslolan aþkmýþ...

Sosyal Medyada Paylaşın: