Deniz/li Rıhtımlar

yitik iki ýrmaðýn türküsüydü zaman
susuz / sevgi-siz


kutsal kayalarý sarýnca yeþil gözlü yosun
tortusu çökelir acýlarýn en derinlerine

oltasýnda saklý kalmýþ kuru yeme koþuþur alýklar
misinada düðüm düðüm olmuþ bohem
martýlarýn valsý eþliðinde kuduran balýklar
çýðýrtkan acýlara çanak tutar dalga boyu


çarkýna dönünce evren kendi bendinde
kýrar çürük diþlerini geçmiþin

umuda yelken açan
bal durusu ýrmaklarýn coþkusu
gül bakýþlý özleri öper dudaklar
yýrtar asi rüzgârlarý sevgi


deniz/li rýhtýmlara vurunca rüzgârýn gelini
yýkýldý matemin eski rengi

gün/eþi(n)m oldu puslu gecelerde üþüyen gözlerin
asi ve mavi…


yitik iki ýrmaðýn türküsüyüz biz
ateþle/ toprak


-yanan ve yakan-

eridik
süzüldük
damýtýp duygularýn
kor alevini
içtik “ebet” þerbetini
yürek ikliminden


eðrilip /bükülmeden
çorak ovalara aktýk
aktýkça ak/týk
çoðaldýk


çoðaldýkça büyüdük
deniz/li kentlerde
birleþti yüreðimiz


ÜMMÜ AÞCI

(üma)




Sosyal Medyada Paylaşın: