Bilirim nemli gözlerin acýsýný sevdiceðim, Gece yarýsý bölünen uykularý. Bilirim kör kuyulurdan çýkýlmaz ve canýn yanmaz sabaha doðru ayaklanan sancýlar kadar.
Uzar, Bir kasvet büyür avuçlarýnda umudun. Doðar yine bir güneþ; Saçaklarýnda parlar yeni bir gün, Buz renginde.
Bilirim sevdiceðim; Ýnce bir çizginin ortasýnda yürüyen cambaz kadar Arasýndayým iki siyah çizginin. Ve uzadýkça yollar; Kesilir bütün ümitlerim.
Keskin bir býçak kadar keskin, Solgun bir çiçek kadar solgun Ve yansýz bir insanlýk örneði gibi seviyorum. Seviyorum yansýzlýðý.
Ve yansýzlýk buz gibi bir odanýn Tavan arasýndan aktýkça Dibine çöküyorum içinde bulunduðum þiþenin. Ve arsýz bir yüreði baðlamak isterken hayata; Ölüyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sihirli Kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.