hadi susmaya devam edelim yalnýzlýðýn intiharý gibi güz gelmiþ dalda yaprak titrermiþ gibi ateþte cýzýrtý gibi
hadi bir omuz ver ölsün bu sersem hüzzam
sorma nasýlsýn yýldýzlar bu gece geç gidecek onlarda suskun benim gibi binlerce rüyaya ýþýltý gibi
korkma sabaha köz biter durulaþýr güneþ mavinin gözlerine sýzý düþmüþ gibi þebnem yutan ezgi gibi muamma bir öyküde sona hiç varýlmaz gibi
tutanaða geçsin bu þiir öyle hýrçýn öyle aðlak ama kalp kupkuru sakýn yaklaþma ölüm ama öyle gömülmeye açýk
korkma aþýk sana zarar gelmez benden soluk alýþ veriþimiz o kadar uzak alevim fakat çok yakýn yansýn diye tüm þiir fokur fokur rüzgârýn uðultusunda
bak uzaklarda bir kadýn sensizliðin bir gecesinde bin sessizliði yaþarmýþ aþk kýnalý bir mendilmiþ yürek üzerinde saklanýrmýþ kirlenirse bakýþlar oyalý saklansýn simalar
kirlenmeden ruhumuz
lekelenmeden saçlarýmýn kývýrcýðý gamzemi öp bak dudaklarýmda bir menekþe diz çökmüþ seni dilenir
uzun þiirin kýsasý aþkým
i mge istemez ben seni çok özledim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.