adý uzakmýþ gidilecek yerlerin ancak bakarak türküler söylenirmiþ daðlara doðru koþ nil diyor birisi bir kabulleniþe sýðdýrmýþken hayatý çýt bile yok gözlerimde ürkek bir ürperti bedenimde adým kadýnlýðýmdan önde
koþ nil diyor birisi biliyor boynumdaki kolyem koþamam sýnarým kendimi göðsümdeki aðrýlarla üþüyen bir kalpte kýrmýzýnýn ne iþi var aforoz edilmiþ hissediyorum tüm masallardan korkularým kuruntu deðil ellerim ulaþýlmaz deðil yüzümde kocaman bir tükeniþ öðrenilmiþ acýlardan
koþ nil diyor birisi evrenimi sallayan o birisi sen misin özgürlüðüm yol bulur mu dersin fýrlatayým mý kendimi gözgöze gelir miyiz
usul usul ölmeden içimdeki kadýn manastýrýndan çýksýn azize kalbim yorgunluklarýma bir umut var
Tablo: Muzaffer Peker
Seçici kurula saygýlarýmla sayfamý ziyaret eden okuyan yorumlayan tüm kalemlere gönülden teþekkürlerimle Hep birlikte hep þiirle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.