Ne gülden öte mavi var, ne de aydan öte dünya. Her yalan soyunur bir gün ihanetini. Bir yüzü cehenneme bakar hep, ateþi görünce gölgesini bile terkedenin. Adýmýz aþk bizim, yolumuz aþk... Güneþ kurusu bir umuttu iki gönül arasýnda beslediðimiz. Kalaný olur mu hiç, kendini de alýp gidenin. Bahar göçtü... Enkaz da gül açar, ay tutunca bir çocuðu ellerinden. Yusuf çýkarýz düþtüðümüz her kuyudan. Cebinden aþk damlar kanlý gömleðin. Bahar göçtü efendiler... Elimizde gülü kaldý sýrtýmýza batýrdýðýnýz bu zehirli dikenin...
demir elleriyle yüzümüzde bir tokat gibidir hayat omzumuzda ay doðar alnýmýzda gül dönmüyorsa dünya aþk hevesiyle ikimizden bir dünya yarat
yýlan da inanýr kendi yalanýna denize düþen daða sarýlsýn
suçumuz kadar büyür her çocuk her beyaz siyah ölür ateþe tapýp ateþten korkan utansýn
ferhad gülsün seslendiren: olgun onur Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferhad Gülsün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.