Muğam

Muðam

Tutub əllərimdən çəkdi göylərə,
Ruhumu görsətdi özümə muðam.
Oxþadý qəlbimi öz anam kimi,
Yaydý nurlarýný üzümə muðam.

Saldý tilsiminə duyðularýmý,
Anla kamanýmý, dinlə tarýmý,
Göylərdə aradým mən öz yarýmý,
Hopdu cýðýrýma, izimə muðam.

Anla qüdrətini “Rast”ýn, “Segah”ýn,
Baðrýný parçalar “Çahargah” ahýn.
Günəþ bəzəyidi xoþ bir sabahýn,
Saldý þəfəqini gözümə muðam.

Dinlə “Humayun”u, “Þüþtər”i, “Þur”u,
Ruhunla Tanrýnýn üstünə yürü,
Saranda müjdəni, qucanda suru,
Salar dodaqlara zümzümə muðam.

Saz ruhum, canýmdýr, etmirəm inkar,
“Kəsmə þikəstə”nin öz nəþəsi var.
Ölərsə Elbəyi iþdi, a dostlar,
Çaldýrýn üstündə hər cümə muðam.

Elbəyi Cəlaloðlu



Sosyal Medyada Paylaşın: