- san ki emena -

dokunaklý hüzünler açýyor artýk bahçemde
yüzüne bakýnca okunaklý da deðil hani
eylülün buðusuna teslim penceremden



asmýþ yüzünü benzi solgun yapraklarým
oysa yeþillerdi daha ben annemi düþlerken
ne çabuk öldünüz siz yüzüm gülerken



iþte ben böylesi güzlerde bu yüzden
gözyaþlarýmýn her damlasýný tasvir ettim
mavilerim grilere bürünüp yas olurken



ve hep bu mevsimler içimde bir þair ölüyor
siz bilmiyorsunuz bu kaçýncý doðuþum
düþlerim eylül sararýp nisan açarken



gül demiþti karanfil öldü bak annem
dikensiz de kanarmýþ yüreðim
aðlak düþlerim gülüþlerimi hýrpalarken



sen kaderinin rengi benim gibi sevgili
öp o en yas yanýmdan öldür hadi beni




Sosyal Medyada Paylaşın: