Öfkeli bir rahmet sana hükümsüzlüğüm

Adýnýn ömür tuþunda delirmiþ ellerim
Aþk bir yýlkýnýn yelesinde kýsalmýþ an
Ölümün suretini çiziyorum suya
Ne çok yakýnsýn yar
Ne de varlýðýn kadar uzak

Bu çürümüþ yaþam çýkrýðýndaki çürümüþ bedenim
Bu kurtlar sofrasýnda seni gizlice içmelerim
Hangi dilde konuþuyorsun söyle sevdamý
Hangi yokluðun terkisinden kayýp gitmelerin
Vakit yokluðunsa aþk bakýþlý yar
Üþümesi normaldir serçelerin

Al düþlerimi yeniden boya renklere
Ýlençli sancýlarýn kederi dönsün gurbete
Eþkýya figürler çizdim yýllardýr mor daðlara
Þerh koyarlar bir gün yazdýklarýma
Tut ellerimi yitirmeden aklýmý
Cinnetimin salasý okunmadan minarelerde

Aþikâr bir cümlenin kahrýnda ezik saatler
Senli düþlerin raflarýnda bir tutam toz
Kader diyorlar imkânsýzlýðýn diðer adýna
Soyut masallarla avutuyorlar biçare ruhumu
Senden uzakta ýþýyorsa aþk yýldýzý, neye yarar!

Öfkeli bir rahmet sana hükümsüzlüðüm
Dudaðýmda hummalý yakarýlar uçuða dönüþtü
Limitsiz düþünüþlerimin mevsim geçiþlerindeyim
Kendi mýzrabýmla dokunamaz oldum sevda sazýma
Usumun pejmürde sokaðýnda tek sana deliyim!

Yakarýsýz bekleyiþlerin demiyle ýslanmaz saatler
Ateþin kollarýnda söker þafak, biter aldanýþlar
Kaç gece doðurdum asi kirpiklerimde sensiz
Kaç beden taþýdým aþka mahpus gönlümde
Bir sevda yaran iyileþmedi sana vurgun yüreðimde

Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın: