Sevdanýn rengi kýrmýzý dedim Sonbaharda yandým, Yaz güneþinde üþüdüm Denizler ortasýnda susadým Zemheride kor oldum
Çocuktum, birden büyüdüm Gencecik önrümde kocadým Biz iken, yapayanlýz kaldým Rengarenktim, ebruli.. Eyvahlarla, beyazda kaldým
Eski bir ceviz sandýktým. Kendine üstüne,kapanmýþ, Bir açýlsa , lavanta kokulu. Ezilmiþ te hani her seferinde, Miþk-i amber kokmuþ. Vazgeçmiþ,durulmuþ Kabullenmiþ de yazgýsýný Dingin ve berrak hem de engin Bir deniz olmuþtum
Bir akþam üstüydü, Açýldý,yüzü ufuktan sevdanýn. Ne rengi bildikti, Ne de kokusu tanýdýk. Kutlu ve umutlu. Yeniden ve yepyeni, Bu defa tam zamanýnda, Hem de mekanýnda. Herþeyi ile birbirine denk.
Gözlerim aydýn ola. Gözümüz aydýnlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya Nur Eyüboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.