Ne zaman geleceksin, koca bebek kendine Beþiklere sýðmazsýn, neye belesem sizi. Geçirdin onca ömrünü, mâlâyâni þeylerle Bu mu olmalý yaþam, ya filim ya da dizi?
Birbirine karýþtý, hem batý hem de doðu Ne oldu ötmez oldu, ne bülbül, ne de gugu Neden yoldan çýkarlar, insanlarýn pek çoðu Ne halka ne de Hakk’a, tutmaz verdiði sözü.
Ýmaný olmayana, verilir mi hiç deðer? Neye yarar sorarým, yanmýyorsa bir ciðer Haram, helâl bilmezse, küfür ehliyse eðer Her iki cihanda da, kara çýkacak yüzü
Güzellikler içinde, aþktýr olan en bedi Gayrisi tümden fâni, Allah’týr tek ebedi Göz deyip de geçme gel, odur aþkýn mâbedi Radar gibi tarama, yasaktan koru gözü.
Beste, güfte ayrýysa, gel de sazýna tükür Kendin bilmez her kimse, onun nazýna tükür Tük’rüðe yazýk deme, durma yüzüne tükür Ýyi düþün karar ver, var mý âtisiz mâzi?
Eseri olmayanýn, elbette kalmaz izi Hep negatif olmuþsa, yok ise onun tezi Aðzý açýk þekilde, bekliyor kabir bizi Ya bugün ya da yarýn, kara toprak yer bizi.
Ecel bir gün senin de, kapýný çalar tak tak Dön de aynaya bir bak, bak siyahlar oldu ak Verene ver canýný, son gününde rütbe tak Ölmeye öleceksin, ya ÞEHÝT ol, ya GAZÝ… !!!
08/12/211 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.