İstanbul Ölüyor
Bakýn Ýstanbul aðlýyor yine
Tüm þehirler yasta bu gece
Ýnsanlar bilmiyor hiç bir þey
Beyoðlu bile yasta nedense
Kaldýrýmlar sessizce izliyor
Ýstanbulun ölüm sancýlarýný
Uzaktan bir ses yükseliyor
Semayý adeta delip geçiyor
Katmer katmer yükseliyor
Ýnsanlarýn yaþam çýðlýklarý
Herkez biryerlere koþuyor
Sanki ölümden kaçarcasýna
Ýstanbul her geçen saatte
Ölüyor içten içe sessizce
Caddeler sokaklar suskun
Ýstanbulu dinliyor herkez
Bir köþe baþýnda çocuklar
Yüreklerinde ki korkuyla
Ýstanbulu dinliyor herkez
Sokaklar bile kan kokuyor
Deprem içten içe vuruyor
Tarihe yön veren bu þehri
Ýstanbul ölüyor çaresizce
Milyonlarca canla birlikte
Saatler durmuþ vaziyette
Yel kovan o anda duruyor
Zamanýn bir gizemlerinde
Sultan ahmet yasta artýk
Çiçekçiler çiçek satmýyor
Taksimde eski heycan yok
Melekler bile o saat aðlýyor
Ýþte o anda Ýstanbul ölüyor
Depremin ölüm çýðlýklarýyla.
Ufuk Güney
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.