Aþka âþýk olursa eðer, asla gönül aþksýz olmaz. Hiç kimse sanmasýn ki, yaralar kabuk baðlar. Aþkla kalp gönül olur, aþk kalbe zorla dolmaz. Aþk yarasý ile, âþýklar nice gönülleri daðlar…
Aþk derdi en hoþ yaradýr, aþk dolu gönülde. Dikendir yaraya sebep, ondandýr diken gülde. Yaralar kabuk baðlamýyor, bu söz hep dilde.. Aþk yarasý olmasa, bu gönül iþte o zaman aðlar.
Leyla olmasa, Mecnun’un kalbi gönül olur mu? Ferhat Þirin’i görmese, delecek daðý bulur mu? Kerem Aslý’sý için, söyleyin hiç diþsiz kalýr mý? Aþk yaralarýna þahit oldu, yaþanan tüm çaðlar.
Mustafa EROL Antalya /Manavgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
merol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.