yine aþkýn kötü zamanlarýndan birindeyim boguluyorum bi o kadar aþk sarhosuyken dimdik ayakta dururken sen varsýn yanýmda diye simdi sen yoksun diye ayakta duramýyorum
beni yanlýz býrakmayacagýný sanýrdým her ne olursa korkmazdým o yüzden karanlýktan ve yanlýzlýktan þimdi bakýyorum ki ben yanlýzým sense kendini zorlar bi halde benden uzaksýn bu kez de kaybettim aþkým bu kez de yenildim yanlýzlýða sanýrým bu benim kaderim seni çok özledim derken bile dügümlenirken simdi yutkunamaz bogazým ve atmaz oldu kalbim..
yagmurun altýnda ýslanasým var günlerce belki her bir damlasýnda seni görürüm sen düþersin üzerime kokunu taþýrlar belki üzerlerinde bi nebze de olsa diner belki sensizliðim ama yok sen olmadan dayanabilir miyim sen olmadan ayakta durabilir miyim sanmýyorum sevgilim benden uzak oldugun hergün daha da eriyorum bitiyorum bi sigaranýn külleri gibi boynu bükülüp düþüyorum boþluða sanki seni çok özlüyorum... Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.